Πέμπτη 5 Απριλίου 2018

2666- Ρομπέρτο Μπολάνιο.


















Το 2666 κυκλοφόρησε το 2004, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του συγγραφέα.Ένα βιβλίο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε,όχι όμως ως προς το οικοδόμημα του που ήταν σαφώς στημένο.Το μυθιστόρημα αποτελείται από πέντε αυτόνομα μυθιστορήματα, που θα μπορούσαν να έχουν εκδοθεί μόνα τους, ένα κάθε χρόνο, ο οποίος ήταν και ο στόχος του συγγραφέα, μια απόφαση που φάνταζε πιο επικερδής ως προς την κληρονομιά που θα άφηνε πίσω του. Το υλικό πέρασε στα χέρια του Ιγνάσιο Ετσεβαρρρία, (φίλο τον οποίο είχε υποδείξει ο ίδιος ο Μπολάνιο) κι έπειτα από μελέτη και ανάγνωση πήρε την απόφαση να εκδώσει το 2666 σε όλη την έκτασή του.
Κι έτσι λοιπόν βρίσκεται στα χέρια μας το ογκώδες μυθιστόρημα, των 1161 σελίδων, το λογοτεχνικό κληροδότημα του πρόωρα χαμένου Χιλιανού συγγραφέα. Ένα βιβλίο που μιλά για την φρίκη, τον πόλεμο, τον θάνατο, την παράνοια, το έγκλημα, τον έρωτα, την φιλία, την απουσία νοήματος.
Πέντε ιστορίες φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους, που συγκλίνουν στο τέλος,  λαμβάνουν χώρα σε μια φανταστική πόλη την Σάντα Τερέσα, μια πόλη της ερήμου στα σύνορα Μεξικού και ΗΠΑ, μια φρικιαστική εκδοχή της πραγματικής πόλης Χουάρες.
Το πρώτο '' βιβλίο'' ξεκινά με τέσσερις  καθηγητές της Γερμανικής λογοτεχνίας, οι οποίοι μοιράζονται το ίδιο πάθος και εμμονή για  τον Γερμανό συγγραφέα, Μπένο Φον Αρτσιμπόλντι, του οποίου η ζωή παρέμεινε στο σκοτάδι. Την τελευταία φορά σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, ήταν στην Σάντα Τερέσα, στην οποία και οδηγούνται τρεις από τους τέσσερις καθηγητές, μπας και συναντήσουν από κοντά τον θρύλο για τον οποίο αφιέρωσαν την ζωή τους, βιβλία του οποίου διαβάζουν ξανά και ξανά.
Στο δεύτερο ''βιβλίο'', γνωρίζουμε τον Όσκαρ Αμαλφιτάνο, και το πως βρέθηκε εκεί στην μέση του πουθενά (Σάντα Τερέσα), την κόρη του για την οποία φοβάται και τις φωνές που ακούει.
Έπειτα γνωρίζουμε τον Φέητ  σε μια δημοσιογραφική αποστολή που τον οδηγεί στην πόλη των φαντασμάτων και της φρίκης.Στην πόλη την οποία γίνονται εκατοντάδες εγκλήματα, γυναίκες δολοφονημένες, βιασμένες, σημείο που ο Μπολάνιο, έχει τον ρόλο του ψυχρού απογραφέα της αποστροφής, ονόματα νεκρών γυναικών το ένα μετά το άλλο με την μικρή σύντομη ιστορία που τους ακολουθεί και τέλος έχουμε το τελευταίο βιβλίο, που μαθαίνουμε επιτέλους για την πορεία της ζωής του μεγάλου Γερμανού συγγραφέα. Εδώ βρίσκεται και η καρδιά του μυθιστορήματος, ένα κεφάλαιο-βιβλίο που σε ανταμείβει.
Ιστορία μέσα στην ιστορία, εικόνα μέσα στην εικόνα , ένα μυθιστόρημα πολυεπίπεδο που συνδέει το γκανγκστερικό μυθιστόρημα, με την πολεμική μαρτυρία, το αστυνομικό ρεπορτάζ, την επιστημονική φαντασία.
Μια συναρπαστική αφήγηση με ένα τέλος που ο αναγνώστης θα βγάλει το δικό του συμπέρασμα.
Όλα ξεκινούν με μια φράση που επέλεξε ο Μπολάνιο, όχι τυχαία:

"Μια όαση φρίκης εν μέσω μιας ερήμου ανίας."

Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος
Εκδόσεις:ΑΓΡΑ

3 σχόλια:

  1. Ένα βιβλίο πραγματικός ογκόλιθος, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Απόλυτα χαοτικό, μιλάει σχεδόν για τα πάντα με το μοναδικό συγγραφικό μπολανιακό ύφος (ένας ανεπαίσθητος αχός, μια τσιρίδα ελέους που δεν άκουσε ποτέ κανείς μέσα σε μια άβυσσο πολιτισμικής αλλοτρίωσης, η αίσθηση ότι κάτι έμεινε θαμμένο μέσα στο ξεχασμένο μπαούλο του χρόνου, που όμως δεν χάθηκε ποτέ). Ένα απαιτητικό βιβλίο ομολογουμένως που προορίζεται για απαιτητικούς αναγνώστες, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον "υπόγειο κόσμο" του Ντελίλο και το "ενάντια στη μέρα" του Πύντσον.

    Απόστολος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Όσα δεν κατάφερα να περιγράψω σε τόσες λέξεις, το έκανες εσύ σε λίγες γραμμές. Εξαιρετική η ''παρένθεση''σου.

      Διαγραφή