Μ' ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι- Αλέξανδρος Κυπριώτης.

Ιστορίες ανθρώπων.

Δέκα διηγήματα περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο. Δέκα ήρωες χωρίς  ίχνος ταυτότητας, κινούνται σε παραληρηματικούς ρυθμούς σε ασφυκτικά κλειστούς χώρους. Εμμονικές επαναλήψεις, φράσεις που γράφονται ξανά και ξανά, δίνουν ρυθμό, φράσεις που θα αποτελέσουν τον πυρήνα γύρω από τον οποίον θα επέλθει η έκρηξη. Καταπιεσμένες σκέψεις, συναισθήματα έρχονται στην επιφάνεια ,να χιμήξουν  με ορμή τσακίζοντας όποιον βρουν μπροστά τους ακόμη και τους ίδιους, λύτρωση.

Προτάσεις προσεγμένες, το νήμα που ακολουθεί σκούρο κόκκινο, το μαχαίρι ακονίζεται ξανά και ξανά, το χτύπημα καίριο. 

Κάθε του πρόταση είναι ακριβώς όση πρέπει. Λες κι είναι κομμένη με μπαλτά. Και ξεκοκαλισμένη. Μ’ ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι. Κάθε πρόταση έχει μόνο ό,τι είναι απαραίτητο. Μόνο ψαχνό. Και οι προτάσεις του Σλάχτερ έτσι όπως τις διαβάζει φωναχτά, γιατί πάντα διαβάζει φωναχτά όταν δουλεύει, είναι σαν να στάζουν αίμα, οι προτάσεις. Σαν να κολλάει η γλώσσα του πάνω στο αίμα που στάζουν οι προτάσεις του Σλάχτερ. Αλλιώς δεν μπορεί να το εξηγήσει. Έχει προσπαθήσει αλλά δεν μπορεί. Δεν μπορεί να το πει αλλιώς. Λέει: Είναι σαν να κολλάει η γλώσσα μου πάνω στο αίμα που στάζουν οι προτάσεις του Σλάχτερ. Κι όποτε κάθεται να δουλέψει αυτό σκέφτεται. Ότι δεν μπορεί να το εξηγήσει αλλιώς. Και προσπαθεί στις προτάσεις που γράφει αυτός στη γλώσσα του να μην υπάρχει τίποτα περιττό. Μόνο ψαχνό. Σαν να είναι κομμένες με μπαλτά. Και ξεκοκαλισμένες. Μ’ ένα καλά ακονισμένο μαχαίρι...Κι όταν το καταφέρνει αυτό, γιατί αυτός ξέρει πότε το καταφέρνει και πότε όχι, τότε σηκώνεται. Πρώτα χαμογελάει και μετά σηκώνεται. Βγαίνει στο μπαλκόνι του και ανάβει ένα τσιγάρο. Και κάθεται και καπνίζει το τσιγάρο στο μπαλκόνι του μέχρι να φύγει το αίμα απ’ τη γλώσσα του και να μην κολλάει.

Εκδόσεις : Ίνδικτος.