Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Οι απόψεις ενός κλόουν- Χάινριχ Μπελ





H Γερμανική κοινωνία μετά τον πόλεμο προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα ναζιστικό παρελθόν, βρίσκεται σε μια φάση ανασυγκρότησης. Θάβοντας τις ασχήμιες, τις τραγικές πράξεις βρίσκουν καινούρια αποκούμπια σαν εκείνο της θρησκείας και συνεχίζουν αποκτώντας καινούρια προσωπικότητα καινούριες ιδέες, λες και κανείς τους δεν ήταν συνένοχος στην φρικαλεότητα του παρελθόντος. Η υποκρισία ξεπηδά χυδαία κι αηδιάζει τον Χανς που προσπαθεί μέσα σε όλο αυτό να κρατηθεί με νύχια και με δόντια, ο Χανς που αρνείται να συμβιβαστεί. Είναι αργά άλλωστε τώρα.

Ο Χανς έχοντας αρνηθεί τα πλούτη και την σιγουριά μιας εύκολης ζωής τα παρατά όλα και φεύγει με την αγαπημένη του Μαρί, να γίνει κλόουν. Το επάγγελμα αυτό διάλεξε είναι το μόνο που τον αντιπροσωπεύει. Τριγυρνά από πόλη σε πόλη μαζί με την Μαρί,  πάντα με την αγαπημένη του Μαρί, δίνει παραστάσεις. Μέχρι που θα τον εγκαταλείψει  θα την κερδίσει η μεριά των καθολικών, εκείνη του κύκλου, η ανάγκη να αναπνέει καθολικό αέρα γίνεται φαίνεται επιτακτική, η άρνηση και η αναποφασιστικότητα  του Χανς η χαριστική βολή.

Επιστρέφει πίσω στην Βόννη τραυματισμένος, μόνος. Με ένα μάρκο στην τσέπη, ελάχιστα τσιγάρα , ένα κονιάκ στο ψυγείο κι ένα σπίτι χωρίς εκείνη αρχίζει και κατρακυλά δίχως σταματημό.Βυθίζεται σε τρελές φαντασιώσεις, αρχίζει να τηλεφωνεί σε γνωστούς χρειάζεται επειγόντως χρήματα αλλά χρειάζεται απεγνωσμένα και την Μαρί. Θυμώνει, κατηγορεί, ζητά να την  του φέρουν πίσω, το γόνατο πρήζεται, η απόρριψη ολοφάνερη, η ώρα περνά και η βοήθεια δεν έρχεται. Είναι μόνος.
Το μόνο που ελπίζει είναι πως η κατάστασή του ίσως και συγκινήσει εκείνη, ίσως τον λυπηθεί αν τον δει, ίσως και να γυρίσει. Θα την περιμένει στον σταθμό.

Οι Απόψεις ενός κλόουν δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεις μονορούφι.Είναι ένα βιβλίο που σε πλακώνει. Και το περίεργο είναι ότι κάθε άλλο παρά οίκτο νιώθεις για τον Χανς. Είναι αυθεντικά αγνός, πιστός μέχρι τέλους.
Σίγουρα δεν θα επιστρέψω εδώ παρά μόνο μετά από καιρό,πολύ καιρό. Είναι μια ανάγνωση δυνατή από εκείνες  που μένουν. Θα συμφωνήσω με το Νο14me και θα πω κι εγώ το εξής:
Είναι το πλέον  θλιμμένο βιβλίο που έχω διαβάσει.



Μετάφραση : Tζένη Μαστοράκη
Εκδόσεις : Γράμματα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου